عاشقی به سبک ونگوگ را میتوان از منظرهای
گوناگون به تماشا نشست. میگویم تماشا چون باور دارم اگر کسی که در جایگاه
ارزیابی قرار میگیرد - حتی منتقد ملزم به مطالعه اثر - قبل از ذره بین
ارزیابی، چشم زیبایی بین و کل نگر خود را به روی اثر بسته باشد، ذره بین که
هیچ، توسل به میکروسکوپ نیز دردی موشکافی و شناخت ظرایف و ظرفیتهای اثر
هنری دوا نخواهد کرد.
هدف اصلی کتاب این است که مخاطب را در جلساتی
که ایشان خطبه عقد می خوانند -و به فراخور حال توصیه هایی هم می کنند-
بنشاند. توصیه هایی درباره «خانواده»! سبک کار هم مشابه سبک دیگر کارهای
موسسه صهباست که با تنیدن صحبت های مختلف ایشان درباره موضوع واحد و در
زمان های مختلف سعی در کتاب سازی دارد-البته نه به آن معنای منفی اش!