جبهه کتاب پاتوقی برای همه فسایی‌ها، به صرف کتاب!
میلاد کریمی: باور کنید حالا ما درضلع غربی میدان مصلای شهرمان چنین جایی را داریم ؛ فروشگاه جدید«جبهه کتاب» که همین چند شب پیش با حضور محمدمهدی سیارعزیز در جمع مستان، شکوفا و امید بخش شد، همه این ویژگی ها را یکجا دارد. مکانی دنج و دلچسب که می تواند لذت واقعی پاتوق نشینی را به تان بچشاند؛ آنقدر که به قول معروف از این به بعد سر و ته تان را بزنند،آنجا باشید؛ پاتوقی رؤیایی برای کتاب خوارها و حتی کتاب نخوان ها! که می توانی در انبوه کتاب هایش غرق شوی؛ جایی که فاصله ات با روزآمدترین و بهترین های بازار نشر، فقط به اندازه یک دست دراز کردن است…
کاری ندارم که پاتوغ یا پاتوق داشتن، خوب است یا بد اما پاتوقِ خوب داشتن حتما بد نیست؛ البته تعریف پاتوق خوب برای هر آدمی منحصربفرد است و یک جور کارکرد دارد و حتی می تواند مصداق«حسنات الابرار، سیئات المقربین»باشد! برای مثال بین محل گرد آمدن بیکارهای سرخوش و خیابان گرد- با احترام به همه سلایق – با پاتوق اهل فهم و فرهنگ، تفاوتی باید و کجا باکلاس تر و دلچسب تر از جایی که بتوانیم ساده دورهم بنشینیم و فارغ از قیل وقال عصر شتاب و بی قراری، درباره کتاب و ادبیات وخوشایندهای فرهنگی، هنری و ادبی مان بحث و تبادل فکر کنیم و مثلا بشنویم در راسته کتاب فروش های میدان انقلاب تهران و بازار نشر ایران، اوضاع از چه قرار است؟ چه کتاب هایی جزو پرفروش های هفته و ماه بوده اند؟ چشم به نشر کدام کتاب ها باید ماند؟ پیشنهاد مطالعه و تورق چه کتاب هایی را باید آویزه گوش کرد؟ و…؛ جایی که حرف، حرف کتاب و فرهنگ باشد و بس. جایی برای دیدار با یک شاعر و نویسنده دلخواه؛ جایی برای به اشتراک گذاشتن تجربه های پرشور و شعور یا در خود فرو رفتن های آرام و صبور؛ جایی برای گپ زدن های جدی و خودمانی جمع های خاص و عام؛ جایی برای این که با دوستان و معاشران و گروه همسالان، وعده و گعده ای بگذاریم و دورهمی، خاطره هایمان را قلقلک دهیم و حتی با خیال راحت، غم نان و آب را غُر بزنیم! جایی که تا بعدها در پس زمینه خاطراتمان به یادگار بماند و اگر دور هم جمع شدنی پیش آید،اولین جایی باشد که متفق القول به یادش بیفتیم و خلاصه جایی برای وقت گذرانی سالم و تفریح و تفرج فرهنگی و پاتوقی خوب برای همه فسایی ها به صرف کتاب!
باور کنید حالا ما درضلع غربی میدان مصلای شهرمان چنین جایی را داریم ؛ فروشگاه جدید«جبهه کتاب» که همین چند شب پیش با حضور محمدمهدی سیارعزیز در جمع مستان، شکوفا و امید بخش شد، همه این ویژگی ها را یکجا دارد. مکانی دنج و دلچسب که می تواند لذت واقعی پاتوق نشینی را به تان بچشاند؛ آنقدر که به قول معروف از این به بعد سر و ته تان را بزنند،آنجا باشید؛ پاتوقی رؤیایی برای کتاب خوارها و حتی کتاب نخوان ها! که می توانی در انبوه کتاب هایش غرق شوی؛ جایی که فاصله ات با روزآمدترین و بهترین های بازار نشر، فقط به اندازه یک دست دراز کردن است…
«جبهه کتاب» که من خیلی دلم می خواست «کافه کتاب» باشد، یک جریان مؤثر و نو فرهنگی است که بدون کمک مسوولان دولتی و هرگونه وابستگی، آهسته و پیوسته راه پیموده و قد کشیده تا به اینجا رسیده است. وجود چنین مرکزی در شهری مثل فسا که کمتر پاتوق قابل اعتماد و اعتنایی دارد، واقعا غنیمت است؛ خاصه این که عده ای جوان با وجود و کاربلد برای راحت کردن خیال و خرید کتاب دوستان،آن را پیشکش همشهریان شان کرده اند؛ افسرانی باهوش که دستور اکید سال قبل حضرت فرمانده(مدظله العالی) در دیدار کتابداران سراسر کشور مبنی بر تسهیل دسترسی مردم به کتاب را با جان و دل، اطاعت و عملی کرده اند تا این بنگاه فرهنگی خصوصی فراتر از نشر آگاهی، کارکردی محفلی برای کشف استعدادهای ناب یابد و حتی به باور مطمئن صاحب این قلم در آینده ای نزدیک بتواند جریان های فکری و فرهنگی موج آفرین و مؤثری را راهبری کند و راه چاره ای برای رونق و توسعه فرهنگ و زیرشاخه هایش در فسا باشد و غبار مهجوریت از چهره این حوزه بزداید…
باور کنید میزبانی شایسته و بایسته و درخورشأن از اهالی فرهنگ – بخوانید مردم نجیب فسا- و دوستداران کتاب ناب که بروبچه های توانمند این مرکز به خوبی از عهده اش برآمده اند، کم چیزی نیست؛ پس اگر به احترام این ایده و تلاش خستگی ناپذیر، تمام قد و دست به سینه ادب کنیم و با تمام وجود به برداشتن سنگی از پیش پایشان و چوبی از لای چرخشان، آستین همت وغیرت بالا بزنیم، کار بزرگی نکرده ایم. خیال می کنم همه یاران فرهنگ باور و دست اندرکاران فرهنگ یاور شهر خوبم نیز چنین حسی باید داشته باشند. تا باد چنین بادا.
